ABD ve NATO, 1990’ların Yugoslavya savaşları taktik kitabını Ukrayna’da nasıl yeniden kullanıyor — Apsny News

ABD ve müttefikleri tarafından Ukrayna’daki çatışmayı tanımlamak için kullanılan duygu yüklü ve genellikle abartılı terimler, bunun İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana benzeri görülmemiş ve görülmemiş bir şey olduğu fikrini veriyor. Yani tam anlamıyla doğru değil.

Aksine, Kiev hükümeti ve onun Batılı hamilerinin benimsediği davranışlar, taktikler ve hatta stratejiler, 1990’larda Yugoslavya’yı yerle bir eden çatışmalarla esrarengiz bir benzerlik taşıyor. Tümüne keskin bir karşıtlık içinde hatıra ABD’nin Irak’ı işgalinin yakın zamandaki yıldönümünde -yeterince pişmanlık duymamakla birlikte- Batı düzenini eleştirenler bile 24 Mart 1999’da başlayan Kosova Savaşı’nı unutmuş görünüyorlar.

Ne de olsa Müttefik Kuvvet Operasyonu (NATO’nun 1999’da Yugoslavya’yı bombalamasının resmi adı), NATO’nun “savunma ittifakı” bir yalan. Sınırları zorla değiştirmenin basitçe yapılmayan bir şey olduğu fikri de öyle. “kurallara dayalı dünya düzeni” ABD önderliğindeki bloğun Sırbistan’ın Kosova eyaletini işgal etmesi ve “bağımsızlık” Batı yasalara o kadar bağlıydı ki, bir doktrin icat ederek haksız olanı haklı çıkarmaya çalıştı. “koruma sorumluluğu” ve bir kurulum “bağımsız” savaş ilan etme komisyonu”yasadışı ama meşru.”

O halde şaşılacak bir şey yok, “Uluslararası topluluk” bunun unutulmasını istiyor, öyle ki basınç Sırbistan yaptırımlar, tecrit ve “iç karışıklık.”

Mayıs 1999’da, haftalarca Sırbistan’ı boyun eğdirmek için bombalamayı başaramayan NATO, Lahey’deki evcil hayvan mahkemesini Başkan Slobodan Miloseviç’i savaş suçlarıyla suçlayarak Sırbistan’ın birliğini ve güvenilirliğini güçlendirmeye çalıştı. ile paralellikler olaylar Geçen haftaların kendileri yazıyor.

Muhtemelen, “tutuklama emri” Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin için Haziran 2014’te iki düşünce kuruluşu ‘uzmanının’ ABD’de bir makale kaleme aldığı anlatının mantıklı son noktasıydı. Yeni Cumhuriyet Putin’i suçlamak “Ukrayna’da Miloseviç’in Sırbistan’da davrandığı gibi davranmak.” Washington ve vasallarının benimsediği gerçek politikalara bakıldığında, bu anlatıyı ciddiye aldıkları apaçık ortadadır.

Örneğin, bir şey hakkında ilk konuşmayı ele alalım. “uçuşa yasak bölge” Kiev’den ve bazı Batı başkentlerinden geliyor. Böyle bir şey aslında 1992’de Bosna’da kuruldu ve Sırpların haksız yere bir İtalyan insani yardım uçağını düşürmekle suçlanmasının ardından BM adına NATO tarafından uygulandı. Askeri müdahale için bir arka kapı haline geldi – tıpkı ABD’de olduğu gibi. 2011’de Libya.

Bir de Ukrayna’nın saldırganlığın masum bir kurbanı ve Batı değerlerini savunan, paraya, silahlara ve gönüllülere ihtiyacı olan gözüpek bir mazlum olduğuna dair anlatı var – Batı basını 1990’larda Hırvatistan’ı ve Bosnalı Müslümanları tam olarak böyle resmetti. Bir aktör olarak Vladimir Zelensky, Bosnalı Müslüman lider Aliya İzzetbegoviç ile aynı satırları okumakta daha iyi.

Zelensky’nin Dışişleri Bakanı Dmitry Kuleba da Bosnalı mevkidaşı Haris Silayciç’ten alınan bir senaryo üzerinde çalışıyor. O da, gıdadan silahlara kadar her şeyi talep eden ve insanları suçlayan dünyayı dolaşan bir medya armatürüydü. “saldırgan” savaş suçları, tecavüzler ve soykırım. Kiev’e biraz kredi vermek için, en azından memuru görevden aldı toplu tecavüz hakkında sahte iddialarda bulunan; Silayciç suçlamalarını hiçbir zaman reddetmedi. Diğer her açıdan Ukrayna, bir yetkilendirme duygusu yansıtma açısından Bosna’yı çok geride bıraktı.

Rusya’ya yönelik mevcut ABD ve AB yaptırımlarının bir emsali, 1990’larda uluslararası spor yarışmalarının yasaklanmasına kadar Sırbistan ve Karadağ’a yönelik BM yaptırımlarında da vardı. Sırbistan’ı iptal etmeyi düşünmüşler miydi? kediler veya ağaçlarmuhtemelen onlar da yapardı.

BM ayrıca tüm Yugoslav cumhuriyetlerine silah ambargosu koydu. ABD, 1990’ların başında Müslümanlara ve Hırvatlara silah göndermek için bölgeden kaçtı. de Dayton, Ohio barış görüşmeleri 1995’in sonlarında ABD elçisi Richard Holbrooke, isteksiz İzzetbegoviç’e anlaşmayı tatlandırmak için “eğit ve donat” Mütarekeden sonra Müslüman ordusu. Ukrayna’da Batı silahlı bir kuvvet yaratma yönündeki mevcut baskı temelde aynı, sadece steroidlerle.

Aslında, Jens Stoltenberg’in Ocak 2023 tarihli iddiası, “Barışa giden yol silahtır” Holbrooke’un “barış için bombalar” Eylül 1995’te, Time dergisinin “Sırpları dize getiriyor.”

Adı ‘Kasıtlı Kuvvet’ olan bu NATO operasyonu, Hırvatistan’ın Ağustos 1995’te Krajina’ya düzenlediği ‘Fırtına’ Operasyonu ile birleşti. “saldırganlık” Sırbistan’ın kendisinden – tıpkı 2014’te Kiev’in Donbass cumhuriyetleri Donetsk ve Lugansk’ın bağımsızlık iddialarına onu Rus olarak suçlayarak tepki göstermesi gibi. “saldırganlık”. ABD, 1995 saldırısı için Hırvat ordusunu silahlandırdı, eğitti ve tavsiyelerde bulundu ve hatta Holbrooke, ABD ve NATO’nun Kiev’e istihbarat sağladığının bir önizlemesinde, Washington’un Zagreb’e neyi ne zaman vuracağını söylediğini bile ifşa etti.

‘Fırtına’ operasyonu zorunlu bir şekilde sona erdi “yeniden bütünleşme” Krajina’nın Hırvatistan’a girmesi, binlerce insanı ölüme ve 200.000’den fazla insanı evlerinden sürmeye bıraktı. Son yıllarda, Ukrayna’daki yetkililer – cumhurbaşkanlığı danışmanı ve başsavcıdan Yuri Lutsenko Başbakan Vladimir Groisman’a – var alenen tartışılmış için bir “Hırvat çözümü” Donbass’a “sorun.”

Diğer bir ortak nokta da Batı’nın, aynı Batı’nın onlarca yıldır devirmek için çalıştığı Komünist hükümetler tarafından çizilmiş olmasına rağmen, Hırvatistan, Bosna ve Ukrayna’nın 1991 sınırlarını uygulamakta ısrar etmesidir. Bunun ilkeli bir tutum gösterdiğine inanmayasınız diye, ABD ve müttefikleri 1999’da Kosova’yı böldüklerinde Sırbistan’ın sınırları için bir istisna ilan ettiler.kurallara dayalı düzen”Kuralları koyanların kendileri olmasıdır.

Buradaki bariz sorun, bugün Rusya’nın 1990’ların Sırbistan’ı olmaması ve geri dönüşüm kavramının, dış veya iç politikaya uygulanmaması gerektiğidir. Yine de Washington, tek kutuplu anın sona ermediğine inanmakta ısrar ediyor, “tarihin sonu” hemen köşede ve bir “hayırsever küresel hegemonya” hala ulaşılabilir durumda.