ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ
Η απάντηση του Ισραήλ, στην απάντηση του Ιράν, στην επίθεση του Ισραήλ
Το τελευταίο που θα ήθελαν οι ΗΠΑ είναι μια γενικευμένη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Βρίσκεται σε μια εσωτερική υπαρξιακή κρίση. Πρώτον, δεν ξέρουμε ακόμη αν τελειώσει ομαλά ο προεκλογικός αγώνας. Δεύτερον, υπάρχει δυσκολία εξεύρεσης πλαισίου συνύπαρξης με την Κίνα. Τρίτον, υπάρχει κάτι που αναμένεται να εξελιχθεί σε φιάσκο για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, η επικείμενη κατάρρευση της Ουκρανίας. Ο Μπάιντεν σε αντίθεση με τον Ομπάμα ή τον πατέρα Μπους ή τον Κλίντον που είχαν παρέμβει υπέρ άμεσης λύσης στο Μεσανατολικό, άσχετο αν δεν πέτυχε, παίζει περίεργο παιχνίδι: και μεσολαβητή και στρατηγικού προστάτη του Ισραήλ. Είναι βέβαια πραγματικότητα αυτό, αλλά είναι διαφορετικό να επαναλαμβάνεται κάθε λεπτό. Εάν οι ΗΠΑ θελήσουν να συντρίψουν το χέρι του Ισραήλ δεν νομίζω ότι μπορούν να υπάρξουν αντιστάσεις. Έχουμε ιστορικά προηγούμενα. Θυμίζω τον Μπους πατέρα και τον Ομπάμα.
Η επίθεση τώρα του Ισραήλ στο Ιράν. Καταρχάς, δεν ξέρουμε ακριβώς την εικόνα της ιρανικής επίθεσης. Αν ήταν δηλαδή προειδοποιητική βολή, αν ήθελαν να δείξουν στου Ισραηλινούς τι βλέπουν και τι στοχοποιούν. Το δεύτερο, είναι ότι και οι δυο επιθέσεις δεν είναι σαφές αν είναι πραγματικές επιχειρήσεις ή ένοπλες προειδοποιήσεις. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με την πολιτική των κανονιοφόρων του 19ου αιώνα. Και τώρα δεν είχαμε ακριβώς πόλεμο μεταξύ τους αλλά μια επίδειξη του τι μπορούν να κάνουν αν βρεθούν σε πόλεμο.
Μπορεί να δημιουργηθούν, εξ αυτού, ανεξέλεγκτες καταστάσεις; Θα έλεγα όχι, διότι, αν για παράδειγμα δυο χώρες της Μ. Ανατολής, το Ιράν και το Ισραήλ, έχουν πυρηνικά – το Ισραήλ διαθέτει και το Ιράν είναι ένα κλικ πριν τα αποκτήσει – και ο ανταγωνισμός τους εξελιχθεί και σε πυρηνικό, τότε σίγουρα όλες οι χώρες της περιοχής που έχουν ηγεμονικές φιλοδοξίες -Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Τουρκία- θα αποκτήσουν πυρηνικά.
Πώς θα εξελιχθεί τώρα ο πόλεμος στη Γάζα; Είναι πιθανό το Ισραήλ, έναντι “ήπιας” απάντησης στο Ιράν, να εξασφάλισε τη δυνατότητα επίθεσης στη Ράφα, δηλαδή να μην μένει ούτε μια πιθαμή, εκτός ελέγχου, στη Γάζα. Οι συνέπειες, θα είναι μοιραίες. 2,5 εκατομμύρια παλαιστίνιοι πρόσφυγες στην ίδια τους την πόλη, είναι εκρηκτικό υλικό. Το 1948 πήγαν στην Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Συρία. Σήμερα που θα πάνε; Στην έρημο του Σινά ή τη Μεσόγειο;
Στο Ισραήλ βέβαια σήμερα η αντίθεση στον πόλεμο είναι ισχυρότερη από το 1982 με την εισβολή στον Λίβανο. Είναι αμφίβολο αν ο Νετανιάχου μπορεί να επωφεληθεί από τον πόλεμο εκλογικά. Μάλλον αρνητικά θα του βγει το κόστος του πολέμου.
Apsny News
