Να ελέγξει τη φυγή των ψηφοφόρων που θέτουν σε αμφισβήτηση το 41% προσπαθεί η Νέα Δημοκρατία, χωρίς όμως να γνωρίζει προς τα πού να κινηθεί, μιας και οι διαρροές είναι προς τρεις κατευθύνσεις. Επιλέγει σαφώς να ζητήσει άφεση αμαρτιών από τα δεξιά της, όμως δεν έχει βρει τα λόγια που θα ζεστάνουν πάλι τις καρδιές εκείνων που δεν έχουν τη διάθεση να ξαναπάνε στην κάλπη και επιστρέφουν στην αποχή, αλλά ούτε έχει βρει τις πράξεις που θα τραβήξουν ξανά εκείνους που ανήκουν στο κέντρο και την ψήφισαν πριν δέκα μήνες. Πρόκειται για το 13% των ψηφοφόρων της ΝΔ στις εθνικές εκλογές, σύμφωνα με εκτιμήσεις του κυβερνητικού επιτελείου. Συγκεκριμένα θεωρείται πως το 28% των ψήφων της στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου είναι εδραιωμένο και διεκδικείται το 4% που έχει στραφεί στα ακροδεξιά κόμματα, ένα επιπλέον 4% που τοποθετείται στα δεξιά, ένα 2% που αυτοπροσδιορίζεται ως κεντρώο και ένα 3% το οποίο νιώθει απογοητευμένο από τη ΝΔ και δηλώνει στις δημοσκοπήσεις ότι θα απέχει.
Στόχος που έχει ορίσει η Νέα Δημοκρατία είναι το 33% των προηγούμενων ευρωεκλογών, ποσοστό υψηλό, αλλά και οχτώ μονάδες χαμηλότερο από αυτό που πέτυχε πριν δέκα μήνες. Από το 13% που φυλλοροεί, της αρκεί να πείσει το 5% και θα είναι συνεπής με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Η αγωνία της είναι από που να το βρει.
Πρόοδος ή χάος
Οι ευρωεκλογές κυρίως από την Νέα Δημοκρατία έχουν μετατραπεί σε ψήφο εμπιστοσύνης της παρούσας κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του το επαναλαμβάνουν προς κάθε κατεύθυνση. «Στις ευρωεκλογές θα κριθεί πόσο δυνατές θα είναι οι ελληνικές φωνές στην Ευρώπη αλλά και πόσο σταθερό θα είναι το πολιτικό σκηνικό, ώστε η Ελλάδα να μείνει σε τροχιά προόδου». Πρόοδος ή χάος είναι το σύνθημα που επιλέγει και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Στις εθνικές κάλπες, ο φόβος επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση, προσέλκυσε το 4% των ψηφοφόρων της, που σε προηγούμενες αναμετρήσεις είχαν στηρίξει άλλα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα άλλο κόμμα, το οποίο επιχειρεί να πάρει αποστάσεις και από την διακυβέρνησή του και από τον προηγούμενο πρόεδρό του και από την Αριστερά και παρότι διεκδικεί και αυτό μερίδιο από τους δεξιούς ψηφοφόρους που στήριξαν συγκυριακά Νέα Δημοκρατία (η υιοθέτηση του «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» συμπυκνώνει τη στρατηγική) δεν έχει την ίδια απόσταση να διανύσει με την Νέα Δημοκρατία. «Μία ενδεχόμενη στροφή προς τα άκρα στις ευρωεκλογές θα γίνει κερκόπορτα για νέες περιπέτειες», δήλωσε από το βήμα της βουλής ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας: «δεν χρειαζόμαστε εμπόρους του πατριωτισμού και ιδιοκτήτες της πίστης».
Η Νέα Δημοκρατία δεν θα βγει ωφελημένη από την απαγόρευση του εκλογοδικείου στους Σπαρτιάτες να συμμετέχουν στις εκλογές και το κλείσιμο του ματιού σε αυτούς τους ψηφοφόρους δεν αρκεί, όταν σε αυτή τη δεξαμενή κολυμπούν πολλά ψάρια. Το κόμμα του Βελόπουλου έχει αναπτύξει μεγάλη δυναμική, το κόμμα της Λατινοπούλου εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις να διεκδικεί ένα υψηλό ποσοστό, παρότι κάτω από το όριο εισόδου, και το κόμμα Πατριώτες μόλις πήρε το μυστικό χρίσμα από τον Η. Κασιδιάρη και θα φανεί στις επόμενες δημοσκοπήσεις τι θα αποκομίσει. Από αυτό, επομένως, το 4% που στηρίζει ακροδεξιά αλλά ψήφισε ΝΔ δεν έχει πολλά να περιμένει. Εστιάζει έτσι στο επόμενο 4% που κοιτάει δεξιά αλλά νιώθει απογοήτευση από τη ΝΔ και είναι εκείνοι που θα κάνουν ότι τους πει ο παπάς της ενορίας τους και στο 3% εκείνων που δηλώνουν ότι θα απέχουν: «Να εξηγήσουμε στους συμπολίτες μας τις περιπέτειες που μπορούν αν φέρουν η αποχή και η επιπόλαια επιλογή», ανάφερε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο και στη βουλή υπογράμμισε «όσο για τους εμπόρους της πίστης νομίζω ότι η Εκκλησία απάντησε πολύ καλύτερα από εμένα, δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα άλλο».
Βάλλεται ωστόσο από μέσα η Νέα Δημοκρατία, με τον πρώην πρωθυπουργό Α. Σαμαρά να χαρακτηρίζει «επαγγελματίες κατευναστές» όσους βρίσκονται στη διαπραγματευτική ομάδα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν φαίνεται να μπόρεσε ο Ν. Δένδιας να επαναπροσεγγίσει τον Α. Σαμαρά στο συνέδριο της ΝΔ παρότι του έπλεξε του εγκώμιο, ούτε του αρκεί ότι δεν έχουν επικυρωθεί τα πρωτόκολλα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Πλέον, ο Α. Σαμαράς διεκδικεί χώρο, και οι υποψηφιότητες Μπελέρη – Μουρούτη (τον οποίο αποποιήθηκε σε όλους τους τόνους) δεν είναι επαρκείς.
Στοχοποίηση
Με αυτή την αγωνία, να μην συσπειρωθούν από τα δεξιά της (εσωτερικά και εξωτερικά) η ΝΔ μένει απαθής σε δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης ή της παράταξης. Ακόμα είναι ταραγμένα τα νερά από τη δήλωση της Β. Φλέσσα («τα παιδιά στα Τέμπη τα σκοτώσαμε όλοι μαζί»), η οποία είχε και την πλήρη κάλυψη του Μαξίμου, και ο υφυπουργός και ψυχίατρος Δ. Βαρτζόπουλος πέταξε μία μεγάλη κοτρόνα στη δεξαμενή των ψηφοφόρων, με τη μισογύνικη φράση «η γυναίκα είναι για να τίκτει», η οποία μάλιστα αποδίδει φυσικά αίτια στις γυναικοκτονίες και την βία κατά των γυναικών! Αντί να αποπεμφθεί ο υφυπουργός, παραμένει στη θέση του με την πλήρη στήριξη του Μαξίμου. Καθόλα αναμενόμενο να διαλέγει κατόπιν κάθε κυβερνητικό στέλεχος σε ποιες κοινωνικές κατηγορίες (και ψηφοφόρους της ΝΔ) θα επιτεθεί. «Ανθρωπάκια» χαρακτήρισε ο υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης εργαζόμενους στο νοσοκομείο Μυτιλήνης που διαμαρτύρονται για την κατάσταση στο ΕΣΥ και αυτό δεν έτυχε καν της κάλυψης του Μαξίμου, έγινε αυτονόητα αποδεκτό.
Το κύμα
Σε έρευνα της Prorata για την ποιότητα ζωής των Ελλήνων σήμερα, την οποία σχολιάζει ο Άγγελος Σεριάτος «συναντά κανείς με μεγαλύτερη ένταση απογοητευμένους πολίτες μεταξύ των χαμηλότερων εισοδημάτων, μεταξύ των γυναικών αλλά και μεταξύ όσων θεωρούν ότι έννοιες όπως “αριστερά” και “δεξιά” έχουν χάσει πλέον το νόημά τους». Πρόκειται για τους ανθρώπους που λοιδορούν τα στελέχη της ΝΔ αλλά και οι πολιτικές της κυβέρνησης. «Αυτό αποτελεί μια εξαιρετικά αρνητική συνθήκη», συμπληρώνει ο Α. Σεριάτος, «διότι τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα και οι γυναίκες αποτελούν ορισμένες από τις πιο ευάλωτες κατηγορίες πληθυσμού, των οποίων μάλιστα τα συμφέροντα επιθυμούν –διακηρυκτικά τουλάχιστον– κατά προτεραιότητα να εκπροσωπήσουν τα κόμματα του μη δεξιού χώρου».
Αν εστιάσουμε στα συναισθήματα που κυριαρχούν, σύμφωνα με την έρευνα, η απογοήτευση είναι πρώτη (50%) και δεύτερος ο θυμός (38%), όταν το 2022 η απογοήτευση έφτανε το 41%. Αντίθετα, η αισιοδοξία βρίσκεται στο 15% και η ελπίδα στο 13%, όταν το 2022 ήταν τέσσερεις μονάδες πάνω. «Υπάρχει απόθεμα κινητοποιητικών προς πολιτική συμμετοχή συναισθημάτων, αλλά εκτιμώ πως στη μεγάλη εικόνα διαμορφώνεται ένας καμβάς εσωστρέφειας, που κινείται μεταξύ αναμονής, χαμηλών προσδοκιών και παραίτησης.» Αυτή τη δεξαμενή της κοινωνικής απογοήτευσης δεν μπορεί να πλησιάσει η ΝΔ, αντίθετα όλο και απομακρύνεται με δηλώσεις και πρακτικές, και καταφεύγει συνεχώς στα (ακρο)δεξιά της. Είναι, ωστόσο, μια δυναμική ομάδα ψηφοφόρων με την οποία «αν συνομιλήσουν πειστικά τα πολιτικά κόμματα και την κατανοήσουν, μπορεί τελικά να τη μετασχηματίσουν σε καύσιμη, προς πολιτική κινητοποίηση, ύλη», καταλήγει ο Α. Σεριάτος. Αντί, δηλαδή, να κοιτάμε μόνο τις δεξαμενές των ψηφοφόρων της ΝΔ και τους παφλασμούς εντός τους, καλό είναι να κοιτάξουμε κυρίως τις δεξαμενές εκείνες που βαλτώνουν στην απογοήτευσή τους και αναμένουν μια πολιτική εκπροσώπηση να γίνουν κύμα και να εκφράσουν την οργή τους.
Apsny News
